12η Σεπτεμβρίου 2001. Τα επακόλουθα της τραγωδίας. Ενώ η Αμερική πενθούσε, ο καιρός σ’ όλη τη χώρα ήταν ασυνήθιστα καλός. 800 μίλια δυτικά της Νέας Υόρκης στο Madison του Wisconsin, ένας κλιματολόγος ο David Travis βρισκόταν στο δρόμο προς τη δουλειά του.David Travis:
- Στις 12 του μηνός, ενώ πήγαινα με το αυτοκίνητο στη δουλειά,... παρατήρησα πόσο λαμπερά γαλάζιος και καθαρός ήταν ο ουρανός. Στην αρχή δεν το σκέφτηκα πολύ, αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι ο ουρανός είχε μια ασυνήθιστη διαύγεια.
Επί 15 χρόνια ο Travis ερευνούσε ένα άσημο θέμα: εάν οι ουρές συμπύκνωσης που άφηναν πίσω τους τα αεροσκάφη έχουν αισθητή επίδραση στο κλίμα.
Αμέσως μετά την 11η Σεπτεμβρίου επιβλήθηκε απαγόρευση της εναέριας κυκλοφορία στις ΗΠΑ, έτσι υπήρχε ευκαιρία για τον Travis να βρει κάποιες απαντήσεις.
David Travis:
- Ήταν ένα από τα ελάχιστα θετικά που προέκυψαν, μια ευκαιρία να γίνει έρευνα που ας ελπίσουμε ποτέ δεν θα ξαναπροκύψει.
Ο Travis υποψιάστηκε ότι η απαγόρευση πτήσεων μπορούσε να επιφέρει μια μικρή αλλά ανιχνεύσιμη αλλαγή στο κλίμα. Αυτό που είδε όμως υπήρξε και άμεσο και έντονο.
David Travis:
- Βρήκαμε ότι τις τρεις αυτές μέρες η αλλαγή στην κλίμακα των θερμοκρασιών ήταν λίγο μεγαλύτερη από ένα βαθμό κελσίου. Πρέπει να καταλάβετε ότι αν για έναν μη ειδικό αυτό ακούγεται μικρό, από κλιματική άποψη είναι τεράστιο.
Ένας βαθμός σε μόλις τρεις μέρες!! Κανείς δεν είχε ξαναδεί μια τόσο μεγάλη διαφορά να προκύπτει τόσο γρήγορα. Επρόκειτο για νέου είδους κλιματική αλλαγή. Οι επιστήμονες την αποκαλούν «Πλανητική Σκίαση». Δύο χρόνια πριν οι περισσότεροι δεν την είχαν καν ακουστά. Τώρα πιστεύουν ότι ίσως ανατρέπει τις προβλέψεις για το κλιματικό μας μέλλον.
Η διαδικασία που οδήγησε στην αποκάλυψη της Πλανητικής Σκίασης ξεκίνησε 40 χρόνια πριν στο Ισραήλ από τον νεαρό Άγγλο μετανάστη Gerald Stanhill.
Αυτός ο βιολόγος, συμμετείχε στο σχεδιασμό προγραμμάτων άρδευσης, μετρώντας τη δύναμη της λάμψης του ήλιου στο Ισραήλ. Είναι σημαντικό να μετράμε την ηλιακή ακτινοβολία, επειδή πρόκειται για τον κύριο παράγοντα που καθορίζει πόσο νερό χρειάζονται οι καλλιέργειες. Για ένα χρόνο ο Gerald μάζευε στοιχεία από ένα δίκτυο φωτομετρητών.
Gerald Stanhill
Τα αποτελέσματα ήταν περίπου τα αναμενόμενα. Χρησιμοποιήθηκαν για να βοηθήσουν στο σχεδιασμό του εθνικού συστήματος άρδευσης. Όμως 20 χρόνια μετά, τη δεκαετία του 80, αποφάσισε να επαναλάβει τις μετρήσεις για να επιβεβαιώσει ότι είναι ακόμα έγκυρες. Αυτό που έμαθε τον κατέπληξε.
Gerald Stanhill:
- Παρατήρησα με έκπληξη ότι έχει μειωθεί πολύ το επίπεδο της ηλιοφάνειας. Αν συγκρίνουμε τις πρώτες μετρήσεις της δεκαετίας του 50, με τις σύγχρονες, θα δούμε ότι έχει καταγραφεί μια συγκλονιστική μείωση κατά 22%.
Μια κατά 22% πτώση της ηλιακής ενέργειας ήταν τεράστια.
Αν ήταν αλήθεια, θα έπρεπε οι Ισραηλινοί να παγώνουν. Πρέπει να υπήρχε κάποιο λάθος. Όταν δημοσίευσε τα συμπεράσματά του, κανείς δεν τους έδωσε σημασία.
Ομολογώ ότι οι δημοσιεύσεις αυτές δεν είχαν απολύτως καμία επίδραση στην επιστημονική κοινότητα. Ο Gerry δεν ήταν ο μόνος που είχε παρατηρήσει την πτώση της ηλιοφάνειας.
Στη Γερμανία η νεαρή κλιματολόγος Beate Liepert, ανακάλυψε ότι το ίδιο συνέβαινε στις Άλπεις της Βαυαρίας.
Beate Liepert:
- Αρχικά ήμουν τόσο σκεπτική όσο κάθε κλιματολόγος. Αλλά όταν είδα τα αποτελέσματα στη Γερμανία, τον πίστεψα.
Beate Liepert
Γερμανία, Ισραήλ… τι συνέβαινε όμως στον υπόλοιπο κόσμο; Δουλεύοντας ξεχωριστά οι Liepert και Stanhill έψαξαν σε δημοσιεύματα και μετεωρολογικά αρχεία από όλο τον κόσμο. Ανακάλυψαν τα ίδια συγκλονιστικά δεδομένα.
Ανάμεσα στις δεκαετίες του 50 και του 90, το επίπεδο της ηλιακής ενέργειας που έφθανε στην επιφάνεια της γης είχε πέσει, κατά 9% στην Ανταρκτική, 10% στις ΗΠΑ, σχεδόν 30% στη Ρωσία, 16% στις Βρετανικές Νήσους.
Επρόκειτο για πλανητικό φαινόμενο που ο Stanhill σωστά ονόμασε Πλανητική Σκίαση. Η στάση των άλλων επιστημόνων παρέμεινα δύσπιστη. Η επιστημονική κοινότητα δεν ήταν έτοιμη ν’ αντιμετωπίσει την πραγματικότητα της Πλανητικής Σκίασης. Ο σκεπτικισμός ήταν κατά κάποιον τρόπο δικαιολογημένος. Λιγότερη ενέργεια από τον ήλιο θα έκανε τη γη πιο ψυχρή. Οι επιστήμονες όμως ήξεραν ότι η Γη ζεσταίνεται, αφού το διοξείδιο του άνθρακα και τα άλλα αέρια που εκπέμπουμε παγιδεύουν όλο και περισσότερη θερμότητα στην ατμόσφαιρα και προκαλούν το φαινόμενο του Θερμοκηπίου.
Πηγή:http://www.agoraartas.com/2010/09/12-2001.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου