Η πτώχευση και η συνωμοσία της σιωπής...

(Μαθήματα για αρχάριους)
Φαίνεται ότι στη χώρα μας δύο τινά συμβαίνουν: Ή οι ηγεσίες και τα επιτελεία των κομμάτων, τα ΜΜΕ και η διανόηση δεν έχουν τις γνώσεις ούτε του πρωτοετούς φοιτητή των οικονομικών ή όλοι αυτοί εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία: Είναι δηλαδή υπάλληλοι των διεθνών και εγχώριων μαφιών του χρήματος.....

Και επειδή είναι αδύνατον να μη γνωρίζει κανείς το αλφάβητο της αστικής οικονομίας, αβίαστα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι είναι «εγκάθετοι» των διεθνών μηχανισμών του χρηματιστικού κεφαλαίου.
Δεν μπορεί να μη γνωρίζουν ότι η Ελλάδα έχει οδηγηθεί σε ΠΤΩΧΕΥΣΗ από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και τους...
εγχώριους πολιτικούς υπηρέτες τους.
Δεν μπορεί να αγνοούν ότι αυτή η ΠΤΩΧΕΥΣΗ δεν γίνεται άμεσα «εκτελεστή» και παρατείνεται για λίγο μέχρι να ξεζουμιστεί και πωληθεί ολόκληρη η χώρα σε αυτούς που την πτώχευσαν και ο οποίοι προσδοκούν, για τη σωτηρία τη δική τους και των τραπεζών, να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα.
Δεν μπορούν να αγνοούν ότι το στέγνωμα της ρευστότητας στην αγορά, ο δραματικός περιορισμός της ζήτησης και τα δολοφονικά μέτρα του Μνημονίου αφαιρούν κάθε δυνατότητα οικονομικής ανάκαμψης και βυθίζουν αναπότρεπτα τη χώρα σε ολοκληρωτική χρεοκοπία.
ΟΛΑ τα γνωρίζουν και ΟΛΟΙ τα γνωρίζουν: Κυβέρνηση, κόμματα, ΜΜΕ, οικονομολόγοι και ολόκληρο το ιερατείο της διανόησης.
Δεν βγάζουν άχνα, όμως για όλα αυτά, απεναντίας παραμυθιάζουν τον ελληνικό λαό για ανακάμψεις, σωτηρίες και λοιπές φαιδρολογίες.
Έχει επιβληθεί μια συνωμοσία της σιωπής, της συγκάλυψης της αλήθειας και της φρενήρους εξαπάτησης. Και αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι όλα τα κόμματα, τα ΜΜΕ και τα πνευματικά ιερατεία του καθεστώτος βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία, εκτελώντας τις εντολές των διεθνών κέντρων εξουσίας.
Στο ίδιο μήκος κύματος εκπέμπουν και τα «αριστερά» δεκανίκια του καθεστώτος. Φλυαρούν αντιπολιτευτικά δήθεν, πάντα από «αριστερή σκοπιά», αλλά συγκαλύπτουν σκανδαλωδώς την αλήθεια των πραγμάτων, τη «μαθηματική πτώχευση» και τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες τις δικές τους.
Αυτή η «αριστερά» (το έχουμε αναλύσει) συμμετείχε ΕΝΕΡΓΑ σε αυτή τη διαδικασία της χρεοκοπίας της ελληνικής κοινωνίας και της πτώχευσης που έχει συντελεστεί, και της οποίας δεν έχει υπογραφεί ακόμα η ληξιαρχική πράξη .
Ας δούμε τώρα τα βασικά ζητήματα που συγκαλύπτονται και παρασιωπούνται:
Ζήτημα 1ον
Η ένταξή μας στην ΕΕ και στο ευρώ, το «παραδεισένιο όνειρο» του καθεστωτικού παραμυθιού, ήταν η κόλαση:
α) Δραματική αποβιομηχάνιση της χώρας μας.
β). Χρηματοδότηση των εξοπλιστικών και λοιπών κρατικών προμηθειών.
γ). Χρηματοδότηση εισαγωγών από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες της Ευρώπης.
Οι κοινοτικές επιδοτήσεις, συνεπώς, και ο ξένος δανεισμός ήταν το αντίτιμο των τεράστιων κερδών που απεκόμισαν οι ισχυροί της Ευρώπης από την αποβιομηχάνιση της Ελλάδας και το ξεπούλημα της Ελλάδας σε αυτούς.
Οι ισχυροί της Ευρώπης, με πρώτη τη Γερμανία, κερδοσκόπησαν αγρίως με την αποβιομηχάνιση της χώρας μας και το ξεπούλημα των οικονομικών της δομών.
Από τα υπερκέρδη αυτά μας επιδοτούσαν και μας δάνειζαν για καταναλωτικούς σκοπούς και όχι παραγωγικούς για να μας ρίξουν ακόμα πιο βαθιά στον αδιέξοδο φαύλο κύκλο, συνακόλουθα σε μεγαλύτερη καταλήστευση και υποταγή.
Επιδοτήσεις και δανεισμός για μια εικονική ρευστότητα ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ παραγωγής.
Με πιο απλά λόγια: Από αυτά που μας είχαν ληστέψει μας έδιναν ένα μέρος σε επιδοτήσεις και δάνεια για να ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ τους υπερεθνικούς κολοσσούς: Hochtief, Siemens, Μirage, Mercedes, Miele,.
Από την καταλήστευση αυτή διογκώθηκε και το καθεστώς της μίζας και των ποικίλων μορφών διαφθοράς.
Ζήτημα 2ον
Με το ξέσπασμα της κρίσης οξύνθηκε ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, συνακόλουθα μεταξύ Ευρώ και δολαρίου.
Όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές, σε τέτοιες καταστάσεις κλαδεύονται τα αδύνατα κλαδιά. Η Ελλάδα μοιραία ήταν ο αδύνατος κρίκος στην ΕΕ, έτσι την είχαν καταντήσει.
Η Ασφάλεια των ευρωπαϊκών τραπεζών κινδύνευε γιατί είχαν συσσωρεύσει πλαστικό χρήμα, δηλαδή ελληνικά κρατικά ομόλογα, από τις επιδοτήσεις και τους δανεισμούς προς την Ελλάδα.
Ο κλυδωνισμός των ευρωπαϊκών τραπεζών και η ΑΜΕΣΗ χρεοκοπία της Ελλάδας δεν θα τίναζε στο αέρα μόνο το Ευρώ, αλλά και το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα.
Έπρεπε, συνεπώς, η Ελλάδα να θυσιαστεί σαν Ιφιγένεια (αύριο την ίδια τύχη θα έχουν και οι αδύνατοι καπιταλισμοί του Νότου) και να οδηγηθεί σε μια «ελεγχόμενη πτώχευση», ώστε να προλάβουν να απαλλαχτούν από τα αφερέγγυα ελληνικά ομόλογα οι Τράπεζες, χρεώνοντας αυτή την «απαλλαγή», δηλαδή την εξόφληση των ομολόγων, στην ίδια την Ελλάδα.
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν ήταν το εξωτερικό χρέος μας (όλες οι χώρες έχουν παρόμοια χρέη) αλλά το γεγονός ότι αποτελούσαμε τον αδύνατο κρίκο στην αλυσίδα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.
Το μένος των Γερμανών εναντίον μας δεν οφείλεται σε ψυχολογικά κίνητρα: Την κατάρρευση των τραπεζών τους φοβήθηκαν και τη διάλυση του Ευρώ.
Η προπαγανδιστική υστερία για τη διαφθορά, την «τεμπελιά» και άλλου τέτοιου είδους γλυκερές ηθικολογίες ήταν παραμύθια για να νανουρίζουν τους αφελείς.
Η ΟΥΣΙΑ ήταν η θυσία της Ελλάδας για να διασωθεί το τραπεζικό σύστημα και το ευρώ, να ξεζουμιστούμε ακόμα πιο πολύ και να αποπληρωθούν τα ΟΜΟΛΟΓΑ που λήγουν στην επόμενη τριετία.
Το πακέτο σωτηρίας μας δίνεται λοιπόν γα να πάει, όχι σε κάποια παραγωγική δομή ή ανάπτυξη της ζήτησης, αλλά για να αποπληρώσουμε τα ομόλογα που λήγουν στην επόμενη τριετία και τα έχουν ως βραδυφλεγή βόμβα στους ισολογισμούς των ευρωπαϊκών τραπεζών. Να σώσουμε δηλαδή τις Τράπεζες και το σύστημά τους.
Ζήτημα 3ον
Η τρόικα και το Μνημόνιο επιβλήθηκαν από τους διεθνείς μηχανισμούς του χρήματος ακριβώς για να ελεγχθεί αυτή η διαδικασία (να φεύγουν όλα τα λεφτά έξω) και να εφαρμοστούν ΠΙΣΤΑ τα μέτρα της ολοκληρωτικής αφαίμαξης της ελληνικής κοινωνίας, της ισοπέδωσης των πάντων και του τελικού ξεπουλήματός της, για να αποπληρωθούν τα αφερέγγυα ομόλογά μας.
ΟΤΑΝ ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, σε δύο ή τρία χρόνια, τότε θα ΕΠΙΚΥΡΩΘΕΙ και πτώχευση της Ελλάδας από τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και θα πεταχτεί έξω από το Ευρώ.
Εν τω μεταξύ όλη η Ελλάδα θα έχει υποθηκευτεί και κάθε αδυναμία πληρωμής θα σημαίνει το πέρασμα της εθνικής της περιουσίας, του εδάφους και του υπεδάφους, καθώς και των εθνικών συνόρων της στα χέρια των διεθνών αρπακτικών.
Η μόνη πολιτική που μπορεί να μας διασώσει, έστω σαν καπιταλιστική χώρα, είναι η ΑΜΕΣΗ παύση πληρωμών και η άμεση αποχώρηση από την ΕΕ και το Ευρώ.
Το να κηρύξουμε εμείς ΑΜΕΣΑ την πτώχευση (ουσιαστικά έχουμε πτωχεύσει) και το να αποχωρήσουμε ΑΜΕΣΑ από ΕΕ και Ευρώ, αυτό μπορεί να διασώσει την κατάσταση και είναι ένα γεγονός που το τρέμουν πιο πολύ οι διεθνείς ιμπεριαλιστικοί μηχανισμοί.
ΑΥΤΟΙ είναι που θα καταρρεύσουν με μια τέτοια πρωτοβουλία της Ελλάδας.
Μια τέτοια, βεβαίως. Πολιτική είναι ουτοπικό να πιστεύουμε ότι μπορεί να υλοποιηθεί από το ελληνικό πολιτικό καθεστώς: ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ του καθεστώτος είναι θλιβερά υποχείρια των ξένων κέντρων και ΑΥΤΟΙ που οδήγησαν τη χώρα μας σε αυτή την κατάσταση της ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ και της ΚΑΤΟΧΗΣ.
Είναι ΟΛΟΙ ένοχοι ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ.
Γι' αυτό είναι μεγάλη ΑΠΑΤΗ να επικυρώσουμε αυτό το καθεστώς και να ξεπλύνουμε τα εγκλήματα ΟΛΩΝ των κομμάτων με την ψήφο μας.
ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ.
Η ΑΠΟΧΗ είναι η μόνη ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ πολιτική ΠΡΑΞΗ.
Και η ανάπτυξη και οργάνωση των ΑΓΩΝΩΝ στο δρόμο η ΜΟΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟΣ.
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.